32 жастағы Астана тұрғыны, 7 жасынан бастап балалар үйінде тәрбиеленген, қазіргі таңда Қазақстанда жеке тұрғын үйге ие емес. Дегенмен, ол 7 жылдан астам уақыттан бері астанада жұмыс істеп, тіркелген.
2019 жылы Астана қаласының тұрғын үй басқармасы мен тұрғын үй инспекциясы, сондай-ақ қалалық әкімдік оған мемлекеттік тұрғын үй алу үшін кезекке тұруға өтінім беруден бас тартты. Бас тартудың себебі «kezekte.kz» порталы арқылы өтініш беру талабы болды, бұл портал жас талаптарына сәйкес келмейтін құжаттарды қабылдамады.
Онымен келіспеген азамат сотқа жүгініп, тұрғын үй алу үшін есепке қоюды міндеттеуді және кезегі келгенше уақытша тұрғын үй беруді талап етті. Бірінші инстанция соты мен апелляция оның талаптарын қанағаттандырды. Алайда, жауапкерлер кассациялық шағым жасады.
Жоғарғы Соттың әкімшілік істер жөніндегі сот алқасы істі қарап, талапкердің тұрғын үй кезегіне тұру құқықтарын растады, себебі ол 2016 жылдан бері Астанада тұрып жатыр — тіпті басқа тұлғаға тиесілі дачада. «Kezekte.kz» порталы арқылы құжаттарды тапсырудағы қиындықтар сот тарапынан оның заңды құқықтарын жүзеге асыруға кедергі ретінде танылды.
Сот, талапкердің 2019 жылдың 1 сәуірінен бастап бірнеше рет өтініш жасағанын ескеріп, жауапкердің бұл дәлелдерін жоққа шығармағанын атап өтті. Нәтижесінде, Жоғарғы Сот жергілікті соттардың шешімдерін қолдап, тұрғын үй басқармасын және тұрғын үй инспекциясын 2019 жылдың 1 сәуірінен бастап «балалар үйінің тәрбиеленушілері, ата-ана қамқорлығынсыз қалған балалар» санаты бойынша тұрғын үйге мұқтаж ретінде есепке алуға міндеттеді.